Trendy rozwojowe obróbki przetłoczno-ściernej cz. II

-- niedziela, 01 kwiecień 2007

Celem działań innowacyjnych w odniesieniu do konwencjonalnej AFM jest intensyfikacja usuwania zbędnego materiału w procesie wygładzania obrabianych powierzchni i uzyskanie większej produktywności tej obróbki. Działania te mają jednocześnie spełniać warunki techniczne stawiane warstwie wierzchniej. Celu tego nie można osiągnąć przez podwyższanie ciśnienia i zwiększanie wymuszonej ciśnieniem prędkości przetłaczania, ze względu na rosnącą temperaturę pasty ściernej i niekorzystną zmianę jej lepkości

Pierwszą zmodyfikowaną odmianę konwencjonalnej AFM stanowi konstrukcja układu obróbkowego z ruchem obrotowym przedmiotu, dzięki której jest możliwa efektywna obróbka wykończeniowa powierzchni zewnętrznych o przestrzennym reliefie. Powierzchnie te wymagają różnokierunkowego przepływu pasty ściernej dla skutecznej penetracji wgłębień i wypukłości profilu. Realizację takich zadań technicznych umożliwia AFM orbitalna, której zasadę przedstawia rys. 13. Jest to układ obróbkowy pracujący w systemie dwukierunkowego przetłaczania pasty ściernej przez szczelinę o ciągle zmieniających się lokalnie grubościach. Ruch względny obrabianej powierzchni i pasty ściernej jest wypadkową ruchu obrotowego przedmiotu i prędkości przepływu pasty ściernej.

RYS. 13. AFM orbitalna, z dwukierunkowym przetłaczaniem pasty ściernej pod przedmiotem obrabianym, wprawianym w ruch obrotowy [2]

Ten dodatkowy ruch przedmiotu powoduje, że czas obróbki niezbędny do zmiany chropowatości z Ra = 0,5 μm do Ra = 0,01 μm, ustalany dla fragmentu powierzchni wokół osi obrotu, wynosi 7 do 10 min. Uzyskiwana jednorodność struktury geometrycznej powierzchni oraz znaczne skrócenie czasu obróbki względem konwencjonalnego wielostopniowego polerowania mechanicznego, uzasadnia stosowanie orbitalnej AFM do przedmiotów takich jak matryce do tłoczenia monet, a także formy do produkcji elementów z tworzyw sztucznych (rys. 14).