Model wirtualny wsparty wydrukiem 3D
-- wtorek, 01 kwiecień 2008
Od dawna próbowano znaleźć sposób na wyeliminowanie błędów z prototypów na jak najwcześniejszym etapie, a także maksymalnie przyspieszyć czas wprowadzenia nowego produktu na rynek. Odpowiedzią na te potrzeby było pojawienie się systemów szybkiego prototypowania, które ustanowiły pomost pomiędzy projektowaniem wirtualnym a fazą projektowo – produkcyjną.
Autor: Katarzyna Chojnowska |
Filiżanka z żywicy
Pierwsze systemy drukowania 3D powstały ponad dwadzieścia lat temu w Stanach Zjednoczonych. Wykorzystywały one do tworzenia ciekłą żywicę, którą utwardzano punktowo laserem o mocy 100W. Urządzenia te nazwano stereolitografami, a samą technologię – stereolitografią (SLA lub SL). Prototyp wirtualny – zapisany w formacie STL – zostaje „pocięty” przez oprogramowanie na warstwy i wysyłany pojedynczymi warstwami do systemu wydruku 3D. Każda warstwa jest utwardzana przez laser, podstawa zostaje opuszczona o grubość utwardzonej warstwy, kolejna warstwa zostaje utwardzona i tak aż do zakończenia całego modelu. Ponieważ tworzenie modelu następuje poprzez przyrastanie kolejnych warstw, technologie szybkiego prototypowania określane są mianem technik przyrostowych.
Eden500V oferowany
przez Bibus Menos
Pierwszym modelem stworzonym w ten sposób była filiżanka, wydrukowana w 1986 roku przez wynalazcę stereolitografii – amerykańskiego naukowca Charlesa Hulla.
Przez długi czas stereolitografia była najpopularniejszą technologią tworzenia modeli fizycznych bezpośrednio z plików CAD. Modele tworzone przy jej użyciu były głównie modelami wizualizacyjnymi, nie posiadającymi wymaganych przez konstruktorów właściwości mechanicznych. Z tego względu zaczęto rozwijać technologie szybkiego prototypowania, dążąc do uzyskania prototypów jak najbardziej zbliżonych nie tylko wyglądem i wymiarami do produktu docelowego, ale przede wszystkim właściwościami materiałowymi. W ciągu dekady pojawiło się około dwudziestu nowych technologii wykorzystujących m.in. papier, różnego rodzaju proszki, materiały ABS-podobne i wosk. Zaczęto również przywiązywać coraz większą wagę do dokładności oraz jakości modeli, a także do łatwości obsługi.